در اواخر جنگ جهانی اول(۱۹۱۴-۱۹۱۸)، نخستین تانک های جنگی پا به عرصه نبرد گذاشتند. آلمانی ها به سرعت به این امر واکنش نشان دادند و با استفاده از تفنگ های ۱۳mm با گلوله های قابل نفوذ در زره افراد داخل تانک رو می کشتند. این تفنگ های تک تیر تا اواخر دهه ۳۰ میلادی در ارتش های شوروی و انگلیس استفاده می شدند. اما با شروع دومین جنگ جهانی(۱۹۳۹-۱۹۴۵) و ظهور نسل جدید تانک های مدرن و قدرتمند آلمانی که زرهی نفوذ ناپذیر داشتند تفنگ های تک تیر کنار گذاشته شدند.

در آن زمان تنها راه مقابله با یک تانک استفاده از تانکی دیگر بود که بتواند به نبرد در برابر تانک دشمن بپردازد. در سال ۱۹۴۳ آمریکایی ها سلاحی جدید به نام "بازوکا M9" را وارد عرصه نبرد کردند که قادر بود تانک های آلمانی را منهدم کند. بازوکا اولین راکت انداز ضدتانک جهان بود که توسط نفر حمل می شد.
این سلاح تاثیر زیادی در تعیین سرنوشت جنگ داشت. بعدها بازوکا در جنگ کره و جنگ ویتنام هم به کار گرفته شد.

در اواخر جنگ جهانی دوم(۱۹۴۴) آلمانی ها یک سلاح جدید ضدتانک به نام "پانزرفاست" را به خدمت گرفتند. این سلاح هرگز مانند بازوکا به شکل وسیع به خدمت گرفته نشد. پس از جنگ پانزرفاست مورد توجه متخصصان روسی قرار گرفت و با الهام گرفتن از آن سلاحی جدید به نام "RPG2"را ساختند. RPG2 در سال ۱۹۴۹ وارد خدمت شد. و پس از گذشت چند سال از خدمت خارج شد.

پانزر فاست ساخت آلمان نازی

پس از آن مشهورترین راکت انداز جهان با نام RPG7 که تکامل یافته RPG2 بود، ساخته شد. و با توجه به اینکه خود RPG2 هم از پانزرفاست الگوبرداری شده بود، می توان به نوعی مبدا RPG7 را کشور آلماننازی دانست. RPG7 دارای برد و قدرت تخریب بیشتر نسبت به مدل قبلی بود. RPG7 به سرعت جای خود را در بین ارتش های دنیا و چریک ها باز کرد و به سلاحی محبوب و مشهور تبدیل گشت. راکت RPG7 هم مانند RPG2 دارای پره های از پشت است، که پس از شلیک این پره ها باز شده و باعث تعادل در هنگام پرواز می شوند.

RPG7 دارای مدل ها های متفاوتی است که برای مقاصد مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. مانند RPG7 D که مخصوص نیروهای هوابرد است و تاشو است و یا مدل OG-7V که دارای کلاهک خوشه ای و مخصوص نبردهای شهری است. و همین طور مدل های RPG7-V1 و RPG7-V2 که از پرکاردبردترین مدل ها هستند و در ایران هم موجودند. تولید این سلاح در چین، ایران، بلغارستان، لهستان، پاکستان و... همچنان ادامه دارد اما تولید آن در روسیه متوقف شده است و با مدل های جدیدتر مانند RPG22 جایگزین شده است. در حال حاضر قدرتمندترین راکت ضدتاک جهان RPG29 است که تولید آن منحصرا در اختیار روسیه قرار دارد.

RPG7 در اکثر جنگ های پس از جنگ کره (۱۹۵۰-۱۹۵۳) حضور داشته است که یکی از این جنگ ها جنگ هشت ساله ایران با عراق بوده است. یقینا همه ما این سلاح ضدتاک را اکثر فیلم ها یا سریال ها جنگی دیده ایم و از تاثیر گذاری آن در هشت سال دفاع مقدس باخبریم.

در زمان شروع جنگ لشکرهای زرهی ارتش عراق از قدرتمندترین یگان های زرهی جهان به حساب می آمدند و در مقابل ارتش بحران زده و ضعیف ایران قرار داشت. در ماه های ابتدایی جنگ به جرات می توان گفت تعداد سلاح های ضدتانک ما از تعداد تانک های عراقی کمتر بود و تانک های عراقی می توانستند با پیشروی و رد شدن از روی سنگرها و رزمندگان ما تا مرکز کشور هم پیشروی کنند. در این زمان هوانیروز همیشه قهرمان ارتش به داد کشور رسید و با مقاومت سرسختانه در مقابل ستون های زرهی ارتش بعثی، جلوی پیشروی سریع آن ها را گرفت. در برخی روزهای ابتدایی جنگ، بالگردهای کبرا هوانیروز از صبح تا شب مشغول موشک باران تانک های عراقی بودند و فقط برای سوخت گیری و مهمات گیری به پایگاه می آمدند.

کبراهای ایرانی به واقع کابوس لشکرهای زرهی عراق بودند.

اما به تدریج سلاح RPG7 با سه برابر قیمت و با واسطه وارد ایران شد. و اگر این گونه نبود ما در بیش از ۸۰٪ عملیات ها مغلوب عراق می شدیم. بنابراین ما به نوعی مدیون RPG7 هستیم. همان گونه که گفته شد RPG7 دارای مدل های گوناگونی است که از نظر مشخصات فنی با یکدیگر تفاوت های زیادی دارند. اما مشخصات نمونه تولید شده در ایران به شرح زیر است:

سرعت اولیه: ۳۲۰ متر بر ثانیه

وزن لانچر: ۶.۶ کیلوگرم

وزن راکت: ۲.۴ کیلوگرم

برد موثر: ۵۰۰ متر

کالیبر: ۴۰ میلیمتر

طول سلاح: ۹۵۰ میلیمتر

نزدیک به دو دهه است که با ورود تانک های جدیدی مانند M1 آمریکایی، مرکاوای اسراییلی، لئوپارد آلمانی، چلنجر انگلیسی، لکرک فرانسوی و... دیگر جایی برای RPG7 به عنوان یک سلاح ضدتانک باقی نمانده است. زیرا زره مستحکم و چند لایه تانک های امروزی کاملا نسبت به سلاح هایی از این قبیل مقاوم هستند.

اما هنوز هم می توان از RPG7 به عنوان وسیله ای برای منهدم کردن خودروهای دشمن، تاسیسات، محل تجمع نفرات، بالگردهایی که در ارتفاع پایین پرواز می کنند و... استفاده کرد.

هفته نامه جينز رپرت، در آخرين شماره خود از موافقت سوريه با فروش دست کم ده سامانه روسی دفاع هوايی خود به جمهوری اسلامی خبر داده است.

مجله جينز از قول منبعی که در جريان اين معامله قرار دارد نوشت مسکو موافقت کرده است که تسليحاتی از جمله موشک های دفاعی برد کوتاه پانتسير- اس يک ای و موشک ضد هوايی به ارزش ۷۳۰ ميليون دلار را به سوريه بفروشد.

اين منبع همچنين گفته است که ايران نه تنها بهای اين ۱۰ پانتسير- اس يک ای را خواهد پرداخت، بلکه به سوريه نيز برای تامين هزينه خريد آن از مسکو، کمک خواهد کرد.

گفته می شود سوريه موشک های پانتسير- اس يک ای را که مجهز به رادار پيشرفته رومان است، در پايان سال جاری ميلادی دريافت می کند.

اين منبع همچنين گفته است که ايران به دنبال راه هايی برای هدف دستيابی به ۵۰ پانتسير- اس يک ای است.

آلکس وطنخواه تحليلگر دفاعی به راديو فردا می گويد «هنوز برای سبک و سنگين کردن اين باصطلاح معامله زود است زيرا تا کنون هيچ واکنشی از تهران، دمشق يا مسکو نشان داده نشده است.»

به گفته او، «اگر اين مساله واقعیت داشته باشد، بايد پرسيد چرا ايرانی ها باید با چنين شیوه بغرنجی به تهيه کردن اين موشک دفاع هوايی اقدام کرده باشند.»

آقای وطنخواه می گويد بر اساس قطعنامه شورای امنيت سازمان ملل متحد، هنوز فروش اين موشک متعارف به ايران، نقض تحريم های شورای امنيت سازمان ملل متحد محسوب نمی شود و می افزايد از نظر سياسی نيز به نظر نمی رسد در اين لحظه روسيه نگران واکنش سرد غرب باشد. «بنابراين برای ايران منطقی نيست که بخواهد جنس روسی را از سوريه تحويل بگيرد.»

بر اساس گزارش جينز، اين معامله طبق قرارداد راهبردی که ميان دو کشور ايران و سوريه در نوامبر سال ۲۰۰۵، برای همکاری های نظامی و فنی امضا شد، صورت خواهد گرفت

روسيه به دنبال موافت با فروش سامانه موشکی زمين به هوای تور ام يک به ايران در سال ۲۰۰۵، مورد انتقاد شديد اسراييل و آمريکا قرار گرفت. اين معامله در ژانويه سال جاری ميلادی، در حدود ۶ ماه پيش تکميل شد.

Pantsyr-S1

سیستم دفاعی موشکی Pantsyr در واقع جایگزین سیستم قدیمی Tunguska گردیده است.این سیستم می تواند هم از توپ و هم از موشک برای رهگیری و انهدام اهداف هوایی استفاده نماید که قابلیت به کارگیری موشک بر روی Tunguska وجود ندارد.همچنین زمان واکنش آن نیز بین 4 تا 6 ثانیه است که نسبت به Tunguska دو تا چهار ثانیه کم تر است.این سیستم بر روی نفربرهای زرهی مختلفی از جمله BTR-80 نصب می گردد.موشک های این سامانه از نوع 576-E که البته با نام 9M311 یا 9M335 نیز شناخته می شوند هستند.در صد موفقیت این سامانه برای انهدام اهداف در فاصله 1/2 تا 20 کیلومتری در ارتفاع 5 متر تا 10 کیلومتر بین 70 تا 95 در صد ارزیابی می شود.این سامانه که از یک رادار چند بانده ی پیشرفته استفاده می کند قادر است تا 20 هدف را به صورت هم زمان تشخیص دهد و رهگیری نماید.

1-توپ 30 میلیمتری
كاليبر 30 ميليمتر
سرعت آتش 700 گلوله در دقيقه
سرعت گلوله 960 متر در ثانيه
وزن گلوله 970 گرم
گنجايش مخزن گلوله 750 گلوله
حداقل فاصله هدف 20 سانتيمتر
حداكثر فاصله هدف 4 كيلومتر
حداقل ارتفاع هدف از زمين صفر
حداكثر ارتفاع هدف از زمين 3 كيلومتر
تعداد اهداف براي در گيري همزمان 2 هدف
حداكثر اهداف براي درگيري 10 هدف
حداقل زمان عكس العمل پس از يافتن هدف 6 ثانيه

2-موشک

نوع موشك 57E5
طول موشك 320 سانتي متر
قطر موشك 170 ميليمتر
وزن موشك 65 كيلو گرم
وزن سر جنگي موشك 16 كيلو گرم
حداقل برد 1 كيلومتر
حداكثر برد 12 كيلومتر
حداقل ارتفاع هدف 5 متر
حداكثر ارتفاع هدف 5 كيلومتر
حداكثر سرعت موشك 1100 متر در ثانيه

3-رادار

حداكثر برد رادار 30 كيلومتر
حداكثر برد براي تراك كردن 24 كيلومتر
سيستم IFF بنا بر سفارش مشتري قابل نصب

تمام چيزهايي كه در مورد آن گفته مي‌شود و حتي اسمي كه براي آن انتخاب شده است، همگي بر پايه حدسيات و مشاهدات غير علمي افراد مختلفي است كه اطلاعات ناقصي از اين پرنده ناشناس يا به قول متجددان X دارند كه به صورت قطعي نمي‌توان اين گفته‌ها را تاييد يا رد كرد.

اما «آئورورا» چيست؟ اولين بار در سال ۱۹۸۶ در لايحه درخواست بودجه وزارت دفاع آمريكا يك درخواست يك خطي ديده مي‌شد كه زير اين برگه نوشته شده بود «آئورورا» و براي آن معادل ۲ /272 ميليارد دلار بودجه درخواست شده بود كه نشان از اهميت و عظمت اين طرح مي‌داد.

بعدها در سال ۱۹۹۴ بن ريچارد يكي از صاحبنظران صنعت هوايي آمريكا اعلام داشت كه اين نام، اسم رمزي بود براي طرحATB.

ATB مخفف Advanced Technology Bomber به معناي بمب افكن با فناوري پيشرفته است كه شركت نورثروپ (Northrop) و به پيشنهاد لاكهيد (Lockheed) در اواخر سال ۱۹۸۱ ميلادي آن را در مناقصه اي در وزارت دفاع آمريكا برنده شدند كه B-2 ملقب به اسپريت به معناي «شبح» نتيجه اين طرح بود. از آن جا كه هنوز همB-2 جانشين خاصي پيدا نكرده است نمي‌توان آئورورا را يك ATB و در نتيجه جانشين B-2دانست.

اما يكي ديگر از احتمالاتي كه توسط متخصصان صنايع هوايي آمريكا در مورد اين پرنده ناشناس مي‌دهند اين است كه اين هواپيما در واقع جايگزيني براي هواپيمايSR-71 باشد و به همين دليل آن راSR-91 هم ناميده‌اند.

از ديگر نام‌هاي مستعاري كه براي اين پرنده ناشناس استفاده شده است مي‌توان بهXR-7 اشاره كرد كه گمان برده مي‌شد فاز دوم طرحي باشد كه فاز يكم آنSR-75 بود.

سنيورسيتيزن نام ديگري است كه «پرنده اكس» را با آن هم مي‌شناسند. سنيور كلمه‌اي است كه در بيشتر هواپيماهاي طبقه بندي شده ارتش آمريكا استفاده شده است. براي نمونه نام طبقه‌بندي شدهU-2 ملقب به( Dragan Lady)اژدها خانوم Senior Book بود و يا نام طبقه‌بندي شده F-117، Seniar Trend بود.

متخصصان بر اين باورند كه آئورورا بعدها به سنيورسيتيزن تغيير نام داد. از آن جا كه «پرنده اكس» را جايگزيني براي SR-71 مي‌دانند و مي‌توان احتمال داد اين نام بهترين گزينه براي پرنده اكس است. چون هر دوي اين نام‌ها يك حركت آرام بدون بالا و پايين را به ذهن متبادر مي‌كنند و جايگزينSR-71 نمي‌تواند حركتي جز اين نوع داشته باشد.

پرنده ناشناس را با نام «پدربزرگ» هم مي‌شناسند كه ريشه اين يكي نامشخص است. اما نامي كه از ديگر نام‌ها متداول‌تر است همان آئورورا است. ولي آئورورا چيست؟ آئورورا در تاريخ اساطيري يونان باستان جايگاه ويژه‌اي دارد. او الهه «سپيده سحري» است كه ستارگان را خلق كرده و آنها را در شب چيد.

نام پرنده اكس هرچه كه باشد، شناخته شده‌ترين طرح طبقه‌بندي شده ارتش آمريكاست. حالا با اين توصيفاتي كه در مورد نام پرنده اكس دانستيد، بد نيست كمي هم از پيشينه مجهول آئورورا بدانيد. همان طور كه در بالا هم گفته شد اولين بار آئورورا در لايحه درخواست بودجه وزارت دفاع آمريكا ديده شد.

رديفي كه آن در آن قرار داشت بعد از طرح‌های SR-71 وU-2 بود. در سال ۱۹۸۶ ميلادي دولت آمريكا بسياري از زمين‌هاي فوق سري اطراف درياچه گروم در صحراي نوادا (Nevada) را با استحكامات غير قابل نفوذ محصور كرد. از آن سال به بعد بسياري از تأسيسات مدرن و غير قابل نفوذ درون اين حصار ساخته شده و هنوز هم اين پايگاه در حال تكميل شدن است.

حتي براي غير قابل نفوذ كردن آن زمين‌هاي اطراف پايگاه هم توسط دولت، مناطق ممنوعه اعلام شده است. اين در حالي است كه دولت آمريكا وجود چنين پايگاهي در صحراي نوادا را به شدت تكذيب مي‌كند.

احتمال داده مي‌شود اين پايگاه به اندازه غير معمول باند پروازي آن (كه نمي‌توان اين گفته را هم تاييد كرد چون حدس زده مي‌شود با توجه به اندازه‌هاي پايگاه باند پروازي آن تقريباً چهار برابر باندهاي پرواز معمول باشد) محلي باشد براي پرواز و فرود آئورورا.

در سال ۱۹۸۸ روزنامه نيويورك تايمز گزارش داد كه نيروي هوايي ارتش ايالات متحده روي يك هواپيماي مقدماتي كه مي‌تواند به سرعت شش ماخ دست يابد كار مي‌كند.در فاصله ژوئن سال ۱۹۹۱ تا ژوئن سال بعد، در كاليفرنياي جنوبي غرش‌هايي شنيده مي‌شد كه مربوط به هيچ هواپيماي شناخته شده‌اي نبود. اين غرش‌ها به قدري بلند بودند كه حتي زلزله نگارهاي مركز ژئوفيزيك آمريكا هم آنها را ثبت كردند.

اين غرش‌ها را حتي از غرش هنگام فرود شاتل‌ها هم وحشتناك‌تر توصيف مي‌كردند. اين غرش‌ها به سمت شمال شرق روي لس‌آنجلس و صحراي(Mojave) امتداد مي‌يافت؛ به مناطقي كه پايگاه هوايي نليس و پايگاه گروم ليك در آنها وجود داشت.

اما يكي از مواردي كه سري بودن و ناشناخته بودن اين پرنده را به شدت تاييد مي‌كند مربوط مي‌شود به فوريه ۱۹۹۲. در اين تاريخ يكي از مسئولان كنترل ترافيك هوايي نيروي هوايي سلطنتي انگلستان(RAF) در اسكاتلند، علامتي راداري را در پايگاه هوايي مك‌ريهانش(Machrihans) مشاهده كرده بود كه در فاصله بسيار كوتاهي به سرعت سه ماخ دست يافته بود و هنگامي كه با پايگاه مذكور تماس گرفته بود و علت اين علامت را پرسيده بود، به وي گفته بودند كه موضوع را فراموش كند.

اينها، تنها مواردي نبودند كه مربوط به پرنده اكس مي‌شدند بلكه دهها مورد ديگر وجود دارد كه در آمريكا و انگلستان گزارش و همگي به گونه‌اي با پرسش بي پاسخي مواجه شده‌اند، پرسشي كه مربوط به پرنده‌اي سريع و غران مي‌شده است. تنها هنگامي مي‌توان به راز اين پرسش پي برد كه نيروي هوايي آمريكا خود پرده از آن بردارد.

اما تنها چيزي كه به يقين در مورد آئورورا مي‌توان گفت اين است كه آئورورا يك پرنده هايپرسونيك (ابر صوت که سرعتهای بیشتر از 5 ماخ دارند) است. اما اولين هواپيماهاي هايپرسونيك كي ساخته شده است؟

تا سال ۱۹۶۵ ميلادي سريع‌ترين هواپيماها دو هزار مايل بر ساعت سرعت داشتند در صورتي كه در سال ۱۹۴۵ تنها چند هواپيما مي توانستند به سرعت ۵۰۰ مايل بر ساعت دست يابند. پس گام منطقي ديگر، ساختن هواپيماهايي بود كه ديوار صوتي را بشكنند.

با شكسته شدن ديوار صوتي توسط جت‌هاي جنگنده كه توسط شوروي سابق و ايالات متحده آمريكا ساخته مي‌شدند، اولين گام‌ها براي ساختن پرنده‌هاي هايپرسونيك برداشته شد.

لازمه رسيدن به سرعت بسيار بالا داشتن موتور بسيار پيشرفته و مهم‌تر از آن بدنه‌اي است كه طاقت سرعت يك مايل بر ثانيه معادل ۳۶۰۰ مايل بر ساعت يا همان ۴/۵ ماخ داشته باشد. از اين جا مي‌توان به ساختار بسيار پيچيده آئورورا پي برد. از اولين هواپيماهاي هايپرسونيك مي‌توان به X-15 وFDL-15 اشاره كرد كه توسط ناسا و لاكهيد مارتين ساخته شده‌اند.

در مورد آئورورا اطلاعات مختصري هم وجود دارد كه بيشتر بر پايه حدسيات است و از سوي منابع خاصي تاييد نشده‌اند. اما واقعي به نظر مي‌رسند. بيشينه سرعت اين پرنده در حدود پنج تا هشت ماخ گزارش شده است.

طول آن در حدود ۱۱۰ فوت (۵/۳۳ متر) و طول دو سر بال آن كه كاملاً به صورت مثلث است حدود ۶۰ فوت(۲/۱۸ متر) است. اين هواپيما احتمال سقف پروازي در حدود ۱۵۰ هزار فوت (۴/۲۸ مايل) يا بيشتر دارد. در مورد موتور اين هواپيما نمي‌توان به نظر واحدي رسيد.

با توجه به گفته‌هاي شاهدان مختلف در آمريكا و انگليس چندين نوع موتور مختلف مي‌تواند در اين پرنده به كار گرفته شده باشد.

مثلاً بر پايه چيزي كه شاهدان در كاليفرنيا گفته‌اند، مي‌توان احتمال داد كه از يك موتور رم جت سيكلي متان سوز كه تغييرات بسيار زيادي در آن داده شده در آئورورا استفاده شده است. در مورد نيروي پيش رانش اين هواپيما چهار نظريه وجود دارد كه مختصراً آنها را به شما معرفي مي‌كنم.

اولين نظريه PWDE است. اين كلمه مخفف Pulse Detonation Wave Engine است. اين موتور شيوه كار بسيار پيشرفته و پيچيده‌اي دارد. در اين روش هيدروژن و يا متان مايع بر روي بدنه تزريق مي‌شوند و پس از گرم شدن توسط PWDE مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
دومين نظريه Ramjet است.

اين مورد همان موتور رم جت سيكلي متان سوز است كه در بالا گفته شد. رم جت‌ها در حالت عادي مي‌توانند سرعت ۶-۴ ماخ را به دست آورند. اما اين سيستم در آئورورا دچار تغييراتي شده است كه مي‌تواند سرعت ۸-۵ ماخ را به دست آورد.

نظريه سوم سيستم Rulsejet معمولي است. در اين حالت هوا از جلو توسط موتور مكيده شده و پس از فشرده شدن و خروج با فشار از درون موتور باعث پيش رانش هواپيما مي‌شود.

نظريه چهارم هم Turbo Rochetjet است. در اين مورد اطلاعات خاصي در دست نيست و صرفاً يك نظريه است. اما هنوز هم با همه اين توصيفات نمي‌توان گفت كه حتي آئورورا وجود خارجي دارد يا نه، شايد همه آن چيزهايي كه شاهدان در جاهاي مختلف ديده‌اند مربوط به چندين هواپيما مي‌شده است كه هيچ ربطي به هم نداشته باشند و مسئولان نظامي آمريكا با پاسخ ندادن به ابهامات پيش آمده، مي‌خواهند وجهه‌اي اساطيري به طرح‌هاي خود بدهند.

مشاهده موثق آئورورا

گزارشي كه آئورورا را به واقعيت بيشتر نزديك كرد در آگوست ۱۹۸۹ توسط كريس گيبسون كه يك مهندس نفت بود منتشر شد. او در آن زمان روي يك طرح نفتي در درياي شمالي كار مي‌كرد كه ناگهان چند هواپيما را مشاهده كرد كه از روي سر او در فاصله‌اي نه چندان بالا گذشتند.

او كه در تشخيص هواپيماها يك حرفه‌اي به شمار مي‌رود توانست يك تانكر سوختKC-130 و دو F-111 را تشخيص بدهد، اما هواپيماي چهارم را فقط توانست يك مثلث كامل توصيف كند.

او اين مثلث را كمي بزرگ تر از F-111 و داراي زواياي ۷۵ درجه و به رنگ كاملاً سياه توصيف كرد كه هيچ كدام از جزييات آن قابل ديدن نبودند و ظاهراً از تانكر KC-130 سوخت دريافت مي‌كرده است.

كمي بعد يكي از مجلات صنايع هوايي آمريكا گفته‌هاي اشخاصي را چاپ كرده بود كه نيمه شب‌ها صداي بسيار بلند تيك آف هواپيمايي را در پايگاه هوايي ادوارد شنيده بودند.

بسم الله الرحمن الرحيم

سي مين سال استقلال كشور از لوس بيگانه و دهه مبارك فجر برهمه ايرانيان غيرتمند و هوشيار مباركباد.و اينك در اولين روز از دهه مبارك فجر ، بهره برداري از جديدترين سامانه ضد اهداف هوايي به نام:

 

توپ پدافند هوايي 100 ميلي‌متري

ساخت صنايع دفاع جمهوري اسلامي ايران

 

سامانه پدافند هوايي 100 ميلي‌متري كه شنبه ۱۲بهمن به بهره‌برداري رسيد.  اين سامانه مدرن، هواپيماها و ديگر پرنده‌هاي هجومي را تا ارتفاع 55 هزار پا (معادل 18 كيلومتر) تحت پوشش قرار مي‌دهد. 
در اين سامانه، از فناوري‌هاي پيشرفته راداري شامل رادارهاي كشف، رديابي و تعقيب كننده اهداف استفاده شده كه تماما ساخت متخصصان كشورمان مي‌باشد. 
علاوه بر اين رادارها، سامانه جديد پدافند هوايي ايران داراي يك واحد مركزي كنترل آتش بار و واحد مركزي هماهنگي اطلاعات است است كه اين بخش‌ها نيز به همت متخصصان وزارت دفاع طراحي و ساخته شده و تاثير بسزايي در ارتقاء بيش از پيش توانمندي‌هاي دفاعي نيروهاي مسلح كشورمان در بخش هوايي دارد.

از ديگر ويژگي‌هاي اين سامانه را تنظيم ماسوره به صورت هوشمند برشمرد و افزود: چنان‌چه اگر گلوله اين توپ پدافند هوايي به طور مستقيم به هدف اصابت نكرد، گلوله توپ به طور خودكار در محيط هدف منفجر و تركش‌هاي آن با حجم مواد انفجاري موجب انهدام هدف مورد نظر مي‌شود.

از قابليت‌هاي مهم اين سامانه هوشمند بودن آن است؛ به گونه‌اي كه با مجموعه رادار و يا اپتيك، هدف را ره‌گيري و به صورت كاملا هوشمند بدون نياز به خدمه، توانايي شليك به سمت اهداف دارد.

اين سامانه براي پوشش هوايي در ارتفاع پست و متوسط بهره‌برداري مي‌شود.

 

بسم الله الرحمن الرحيم

امروزه تكنولوژي ساخت هواپيما از پيچيده ترين تكنولوژي هاي عصر ما محسوب مي گردد . بايد گفت انحصار اين صنعت در بين معدودي از كشورها كه به تعداد انگشتان دست هم نمي رسد تقسيم گشته است . در اين ميان جمهوري اسلامي ايران با توجه به تحريم هاي كمر شكن اقتصادي ، صنعتي و ... در منطقه اي وابسته به غرب و پر تلاطم موسوم به خاورميانه به صورت مستقل اقدام به طراحي و ساخت هواپيماهاي نظامي ،مسافربري و بدون سرنسين نموده است . اكنون بايد گفت اين صنعت نوپا در ايران قدم هاي خوبي برداشته است . ساخت هواپيماي مسافربري ايران ۱۴۰- جنگنده هاي آذرخش- صاعقه-شفق- جت هاي آموزشي تذرو - و انواع پهباد هاي بدون سرنشين سابقه روشنيست براي اينكه با قدرت پله هاي پيشرفت در اين تكنولوژي استراتژيك را طي نماييم.

در اين بين ساخت جنگنده ها از اهميت بيشتري برخوردار بوده است يكي از جنگنده هاي ساخت ايران كه اولين جت جنگي ساخت ايران نيز هست جنگنده آذر خش مي باشد.

 

شكاري بمب افكن آذرخش

 

Azarakhsh fighter

 

شكاري آذَرَخش را مي توان گفت ، اولين  شكاري بمب افكن  ساخت جمهوري اسلامي ايران دانست .این جنگنده به طور كامل در كشور طراحي و توليد گشته است.آذرخش در سال 1377 آزمايش و پس از كسب موفقيت در انجام مراحل مختلف توليد انبوه آن در دستور كار قرار گرفت.آذرخش از دو موتور قدرتمند آردی-۳۳ استفاده می‌کند این جنگنده جهت  عملیاتهای موسوم به واكنش سريع و ضربتي  هوا به زمین طراحی شده ولی همچنين  توانایی جنگ هوایی و رهگيري  را نیز دارد
اين جنگنده شباهتهايي نيز به جنگنده امريكايي اف 5 تايگر دارد اما از لحاظ قدرت موتور و همچنين سرعت برتري آن بارز مي باشد.سرعت آذرخش 7/1 ماخ مي باشد  رادار این هواپیما از نوع  N019-ME مي باشد که در ایران بهينه سازی شده تا قدرت مانور آن  بر ضد اهداف و تحركات سطحي و زميني افزایش یابد و برد حداكثري  این شكاري بمب افكن  ۱۰۰۰ کیلومتر است.

 

جنگنده بمب افكن آذرخش در نماهاي مختلف

بسم الله الرحمن الرحیم

 

و اینک تولیدی دیگر از تولیدات بازدارنده کشور

 

موشک زمین به زمین دومرحله ای

 

سجیل۲

 

به گزارش خبرگزاری فارس از سمنان، محمود احمدی‌نژاد لحظاتی قبل در جمع هزاران نفر از مردم سمنان در ورزشگاه تختی این شهر اظهار داشت: موشک‌های سجیل دارای عملکرد چند مرحله‌ای هستند و به سرعت حرکت می‌کنند و وارد جو می‌شوند و در نقطه هدف فرود می‌آیند.
وی با بیان اینکه موشک‌های سجیل از نوع موشک‌های دوربرد است، ادامه داد: وزیر دفاع صبح امروز در مسیر پرواز اعضای هیئت دولت به سمنان در تماسی تلفنی اعلام کرد موشک سجیل 2 که دارای فناوری بسیار پیشرفته‌ای است، از سمنان شلیک شد و در نقطه هدف فرود آمد.
احمدی‌نژاد ادامه داد: این موشک با سوخت جامد کار می‌کند و متخصصان می‌دانند که سوخت جامد قدرت تحرک بسیار بالایی دارد و برد آن بسیار زیاد است.
وی با بیان اینکه در موشک‌های قبلی از طول 26 متری موشک حدود 23 متر را سوخت تشکیل می‌داد، اظهار داشت: استفاده از سوخت جامد حجم سوخت را به یک هشتم، 1/0 و حتی یک دوازدهم کاهش می‌دهد.
رئیس جمهوری کشورمان ادامه داد: سوخت جامد برای موشک‌های ماهواره‌بر کاربردهای فراوانی دارد و هر کدام از این موشک‌ها دقت عملکرد دارند و وقتی می‌خواهند به هدف برخورد کنند، دایره‌ای به شعاع 250 تا 300 متر را در جو به وجود می‌آورند و موشک سجیل 2 امروز به دایره وسط مورد نظر برخورد کرد و پیروزی کامل نصیب سازمان هوا فضای ایران شد.

بسم الله الرحمن الرحیم

 

در سالروز آزاد سازی خرمشهر صورت گرفت:

 

پرواز بالگرد تهاجمی

 

شاهد۲۸۵

 

ساخت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

 

نسل جديد بالگردهاي تهاجمي سبک با نام شاهد 285 ساخته شده از جانب متخصصان توانمند نيروي هوايي سپاه به همراه ساير بالگردهاي ساخت سپاه از سري شاهد به پرواز درآمدند و خلبانان نيروي هوايي سپاه مراحل مختلف عمليات هوايي شامل پرواز جمع ، درگيري و رزم نزديک، پشتيباني نزديک يگانهاي زميني، جابه جايي سريع فرماندهان و نيز هدف گيري تانکها و شناورهاي دشمن فرضي را يکي پس از ديگري با موفقيت انجام دادند.

بالگرد تهاجمي سبک شاهد 285 که نخستين بار مورد استفاده قرار گرفت با دو کاربري هوايي و دريايي از جديدترين دستاوردهاي پروژه بزرگ شاهد محسوب مي شود و براساس نيازهاي حال و آينده نيروهاي مسلح و با فناوري صد در صد بومي پس از پشت سر گذاشتن مراحل تحقيقاتي و طي تست ها و آزمايش هاي گوناگون اکنون در مرحله توليد انبوه قرار گرفته است.

ابعاد کاملا آيرو ديناميک، تحرک عملياتي، چالاکي فوق العاده، قابليت عملياتي شدن سريع، کارآيي بالا، حمل انواع راکت هاي ضد زره، ضد شناور و انواع تيربارها از ويژگي هاي منحصر به فرد بالگرد شاهد 285 است که با شرايط جغرافيايي کشور نيز سازگاري دارد.

پدافند هوايي متحرک در برابر پرنده هاي دشمن، حضور در تيم هاي شناسايي- آتش، انهدام مواضع زميني و اهداف دريايي از ماموريتهاي پيش بيني شده اين بالگرد به شمار مي رود و در آينده نزديک نيز در ماموريتهاي درگيري در مناطق مرزي و ناامن سازي محيط هاي عملياتي مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

به اين ترتيب جمهوري اسلامي ايران با دستيابي کامل به دانش فني طراحي و ساخت انواع بالگرد در زمره معدود کشورهاي دارنده اين تکنولوژي فوق پيشرفته قرار گرفت.

 

هلیکوپتر رزمی شاهد ۲۸۵

بسم الله الرحمن الرحیم

 

رزمایش بزرگ نیروی هوایی

ارتش جمهوری اسلامی ایران 

 

مرحله دوم رزمایش میلاد نور ولایت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، امروز با انجام پرواز انواع جنگنده ها در ارتفاع پست با موفقیت اجرا شد.
به گزارش خبرنگار اعزامی واحد مرکزی خبر از منطقه برگزاری رزمایش، در این مرحله از این رزمایش، جنگنده های اف 4 و اف 5، سوخوی 24 و جنگنده بومی صاعقه با حمل بمب های جنگی، صدها کیلومتر روی سطح آب های نیلگون دریای عمان و خلیج فارس پرواز و انهدام اهداف از پیش تعیین شده دشمن را با استفاده از اصل غافلگیری تمرین کردند.
همچنین در این مرحله از رزمایش علاوه بر انجام مراحل سوختگیری در چندین نوبت با استفاده از تانکر سوخت رسان، سوخت گیری هواپیماهای شکاری از هم نوع خود که از قابلیت ها و دستاوردهای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است با موفقیت به اجرا درآمد.
بگفته امیر سرتیپ خلبان حسین چیت فروش سخنگوی رزمایش میلاد نور ولایت، طراحی و اجرای تاکتیک های جدید برای ارزیابی نقاط ضعف و قوت نیروهای خودی و دشمن، استقرار پست های فرماندهی متحرک در منطقه رزمایش، انتقال تجربیات به خلبانان جوان برای نمایش قدرت و ارتقای توان رزمی از اهداف مهم این رزمایش است که در این تمرینات مورد توجه قرار می گیرد.
رزمایش میلاد نور ولایت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که از دیروز در منطقه عمومی دریای عمان و خلیج فارس آغاز شده است فردا به پایان می رسد.

همچنین سخنگوی رزمایش میلاد نور ولایت گفت روز دوشنبه و در مرحله اول رزمایش میلاد نور ولایت که در منطقه چاه بهار برگزار می‌شود، هواپیماهای شکاری ‪۳۶۰۰‬ کیلومتر پرواز کردند .

به گزارش روز دوشنبه خبرنگار سیاسی ایرنا ، امیر سرتیپ خلبان حسن چیت فروش در جمع خبرنگاران با اعلام شروع رزمایش بزرگ میلاد نورولایت و پایان مرحله اول آن ادامه داد رزمایش میلاد نورولایت با بررسی مطالعاتی و تحقیقاتی روی تهدیدات پیرامون نظام جمهوری اسلامی و آموزش عملیات خلبانان برگزار شده است .

وی با اشاره به جدایی و استقلال نیروهای آفندی از پدافندی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی افزود: این رزمایش نیازی بود برای تمرین و آزمایش نیروهای مستقر در این دو نیرو ی ( آفندی و پدافندی ) برای تمرین و آماده نگه داشتن آنها است.

چیت فروش نیروی هوایی را یک نیروی واکنش سریع با تحرک بالا و انعطاف پذیری زیاد دانست و تصریح کرد با توجه به تهدیدی که ممکن است در دورترین نقطه کشور با توجه به مساحت گسترده ایران صورت گیرد باید به سرعت نیروها را آماده کرد .

جنگنه های صاعقه

مدیریت وبلاگ :

کسانی که مایل به تبادل لینک هستند اول باید این وبلاگ را لینک کنند و بعد ادرس وبلاگ/وبسایت خود را در نظر ها برای ما بگذارند.

آدرس وبلاگ ما : http://all--in--one.blogfa.com

عنوان وبلاگ : وبلاگ تجهیزات و تسلیحات نظامی فارسی

توجه :

به دلیل اینکه این وبلاگ دارای پیج رانک دو بوده و دارای بازدید زیاد میباشد وبلاگ/وبسایت های لینک شده هم دارای بازدید زیاد تری خواهند بود هم دارای پیج رانک بالاتر.